สวัสดีชาวโลก สวัสดีชาวโลก welcom...

ยินดีต้อนรับ


ยินดีต้อนรับเข้าสู่ blog กลุ่มเสื้อสีชมพู

วันเสาร์ที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2552

บรรยายความรู้สึก

กระผมนายชนกันติ์ ชโลกลาง มีความรู้สึกดีมากที่ได้มาเข้าร่วมโครงการนี้ อาจารย์ทั้ง 6 ท่านเป็นกันเองมาก เมื่อมีปัญหาอะไรก็สามารถเรียกอาจารย์แก้ไขปัญหาได้ การอบรมนี้ถึงจะเป็นเพียงแค่ 2วันความรู้ที่ผมได้ความรู้มากพอที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำ ผมขอขอบคุณ
อาจารย์ รัตนา ผดุงสำโรง
อาจารย์ อัฉราภรณ์ นนท์ปัญญา
อาจารย์ อภิชิต ศิริวงษ์
อาจารย์ สาวเพ็งพร พิมพาแสง
อาจารย์ ศุภวัฒน์ ไชยโชติ
อาจารย์ ทศพร ไพรบึง
สุดท้ายนี้ผมขอขอบคุณครูอาจารย์ทุกท่านที่ได้จัดโครงการนี้ขึ้นมา ผมขอบอกเลยว่าถ้าไม่มีโครงการนี้ก็คงไม่มีเว็บblogนี้ขึ้นมาครับ
ครูมิใช่ช่างปั้นอันวิจิตร แต่ต้องคิดวาดวางกางแผนผัง
ครูมิใช่นายทุนหนุนกำลัง ต้องเก็งทั้งขาดทุนตุนกำไร
ครูมิใช่พ่อค้านายพาณิชย์ ดีดลูกคิดคาดการณ์ด้านไหนไหน
แต่ยังเป็นผู้ค้าอย่างเต็มใจ ยอมขาดทุนตลอดไปชั่วนิรันดร์
ครูมิใช่นักปกครองช่ำชองศึก แต่ก็คึกคะนองปกป้องขั้น
ครูมิใช่นักวิชาการเชี่ยวชาญครัน แต่โชกโชนด้วยผูกพันวิชาการ
ครูมิใช่นักแสดงโลกแสงสี แต่สวมบททุกที่ด้วยอาจหาญ
ครูมิใช่ผู้กำกับผู้บงการ แต่เฉียบขาดในแผนงานการบัญชา

วันศุกร์ที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2552


กระผมชื่อ นายชนกันติ์ ชโลกลาง(นัท)



รอสายคนใจดำ....ใจดำแท้หนอทิ้งให้หน้าจอว่างงานเบอร์ที่เคยโทรหากัน ไปส่งยิ้มหวานอยู่หน้าจอใคร...แวะมาฝึกใจให้ชินกับการได้ยินเสียงอ้ายเป็นแขกประจำห้องใจหนึ่งวันสิบสายแต่เลขหมายเดียวบ่ฮู้เป็นหยังอ้ายจึงเริ่มจางห่างใจอุตส่าห์ออกมือถือใหม่เพื่อใช้งานได้ทุกการข้องเกี่ยว ถ่ายรูปฟังเพลง เล่มเกมทำได้ครบเครื่องเลยเชียวแต่ทำบ่ได้เรื่องเดียวคือ โทรหาอ้ายคนใจฮักจางคึดฮอดแฮงๆโทรหาก็บ่รับสาย คึดฮอดหลายๆ โทรไปก็สายบ่....


นี่มันอะไรลอยบนฟ้า - ดูวิดีโอทั้งหมด กดที่นี่